W filii bibliotecznej w Wielowsi zorganizowano wystawę książek Teodora Goździkiewicza. W ten sposób uczczono 115. rocznicę urodzin pisarza.
Teodor Goździkiewicz urodził się 16 kwietnia 1903 roku w Dąbrowie Wielkiej. Ukończył seminarium nauczycielskie w Łowiczu. W latach 1924-1944 pracował jako wiejski nauczyciel w powiecie łowickim. Działał w wielu organizacjach zajmujących się szerzeniem kultury i aktywizacją polityczną młodzieży wiejskiej. W okresie okupacji działał w konspiracji; był członkiem AK ps. „Głóg”; ukończył podziemną podchorążówkę; prowadził tajne komplety gimnazjalne. Po wojnie przez krótki czas mieszkał w Łodzi, gdzie był członkiem redakcji tygodnika „Wieś”. Potem przeprowadził się do Warszawy, gdzie pracował w redakcji „Tygodnika Kulturalnego”. Debiutował w 1923 roku na łamach czasopisma „Łowiczanin”. W jego dziełach pojawiła się tematyka wsi. Jako autor dla młodzieży zajmował się przede wszystkim problematyką przyrodniczą. Zmarł 13 listopada 1984 roku w Warszawie.
Na wystawie w książnicy w Wielowsi przygotowanej przez bibliotekarkę Barbarę Biernat można oglądać najważniejsze działa pisarza. Są to: „Buraski, czarnuchy…”, „Kniejówka”, „Gniade, kare, kasztanki”, „Kolory. Chłopięce lata Józefa Chełmońskiego”, „Reksy, Smyki i Zagraje”, „W lesie i pod lasem”, „Zapisane ptasią łapką”, „Zdobycze”, „Znajomą ścieżką”.
