W filii bibliotecznej w Wielowsi czytelnicy mogą oglądać wystawę dzieł Juliana Przybosia. W ten sposób uczczono 115. rocznicę urodzin poety.
Julian Przyboś urodził się 5 marca 1901 roku w Gwoźnicy Dolnej. Był jednym z najwybitniejszych poetów Awangardy Krakowskiej. Jego twórczość poetycką można podzielić na dwa etapy: poezję wczesną i poezję dojrzałą. Pierwsze zbiory wierszy opublikował w połowie lat dwudziestych. Widać w tej twórczości ogromny wpływ teorii Peipera. Poezja tego okresu wyraża fascynację świadomym wysiłkiem twórczym, pracą dzięki której opanowuje się materię. Bohaterami jego poezji często są robotnicy, rzemieślnicy. Wiersze mówią o procesie twórczym, co zdaje się być metaforą pracy poety. W tym okresie odnajdziemy również fascynację techniką, którą wyraża w wierszach używając często typowego naukowego języka. Dojrzała poezja krystalizuje się w latach trzydziestych. W miejsce cywilizacji i miasta wkrada się liryka pejzażowa i refleksyjna. Autor realizuje założenia poetyki awangardowej. Wiersze cechuje dyscyplina słowa i obrazu. Staje się mistrzem w wykorzystywaniu i spiętrzaniu metafor. W poezji powracają motywy autobiograficzne związane z chłopskim dzieciństwem artysty. Poeta zmarł 6 października 1970 roku w Warszawie.
Bibliotekarka Barbara Biernat zaprezentowała na wystawie zbiory wierszy Juliana Przybosia.
